Integracja sensoryczna tworzy fundament naszego zachowania. Jest procesem rejestrowania, przesyłania, wzmacniania lub hamowania, rozpoznawania i łączenia danych w jeden stale zmieniający się obraz otaczającej nas rzeczywistości. Jest on nieustannie wykorzystywany do reagowania na wyzwania płynące z otoczenia [Ayres]. Podstawę terapii stanowi szereg ćwiczeń kierowanych przez terapeutę tak, aby stymulować zmysły: dotykowy, wzrokowy, słuchowy, węchowy oraz czucie powierzchniowe i głębokie (propriocepcję). Nieodłącznym elementem terapii jest stymulacja przedsionkowa dzięki której dziecko wzmacnia zmysł równowagi i planowania ruchu. Integracja sensoryczna ma olbrzymi wpływ na późniejsze funkcjonowanie dziecka w szkole i dorosłym życiu. Najważniejszym elementem każdej terapii Integracji sensorycznej jest wyodrębnienie indywidualnego profilu sensorycznego przez wykwalifikowanego terapeutę, posługującego się Polskimi Standaryzowanymi Testami Integracji Sensorycznej, obserwacją kliniczną oraz wywiadem z najbliższym otoczeniem dziecka.
Pełna diagnoza skierowana do dzieci od 4 roku życia, która składa się najczęściej z trzech spotkań trwających od 45 do 60 minut. Do elemntów diagnozy należą:
Wynik przeprowadzonej diagnozy zostaję przekazanych w formie pisemnej
Po przeprowadzonej szczegółowej diagnozie Integracji sensorycznej, wykwalifikowany terapeuta ustala tzw. Dietę sensoryczną, czyli sposób radzenia sobie z zachowaniami trudnymi w codzienności, a także – po zapoznaniu z harmonogramem dnia dziecka i rodziny – ustala program aktywności sensorycznej, wplatając odpowiednie ćwiczenia mające na celu poprawić funkcjonowanie pacjenta. Dieta sensoryczna daje wiele okazji do otrzymywania korzystnego wsadu sensorycznego w częstych odstępach czasu, tym samym umożliwiając dziecku pełniejszy udział w życiu codziennym (Wilbarger 1999).
created with
